Οδοιπορικό στην μυστική Αστυμαγική Αθήνα

Κάθε γεωμετρικό σχήμα έχει μια συγκεκριμένη δομή και μορφοδιάταξη, εκπέμπει μια συγκεκριμένη συχνότητα στο χωρόχρονο. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως οτιδήποτε υπάρχει μέσα στο υλικό σύμπαν είναι φτιαγμένο από γεωμετρικά σχήματα, κάθε όν και υλικό αντικείμενο εκπέμπει την δική του συχνότητα και έχει το δικό του ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Στην πολιτεία του Πλάτωνα ο Σωκράτης λέει για την Γεωμετρία ότι κάνει την ψυχή να αντικρίσει την ουσία των όντων.

Η Απολλώνια αισθητική είναι πάντοτε αντίθετη με την Κρόνια αισθητική και το Κρόνιο σκεπτικό. Οι Αρχαίοι Ελληνες ποτέ δεν έχτιζαν ένα ιερό, ενα θέατρο, ενα σχολείο που να μην ‘έδενε’ απόλυτα με την Φύση, να φαίνεται τέλεια γεωμετρικά και να ‘ξεκουράζει’ το μάτι.

Κάθε τι που δημιουργούσαν τηρούσε το ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ, δηλαδή την αποφυγή της υπερβολής! Κάθε τι που υπήρχε γύρω τους ήθελαν να τηρεί απόλυτα την αρμονία και την μουσική. Η Απολλώνια αισθητική όταν υπάρχει γύρω σου σε βοηθάει να έρθεις κοντά με το ΠΑΝ,να αναπτυξεις την δημιουργικότητά σου να κατανοήσεις και να γευτείς την μυστική νομοτέλεια του Σύμπαντος.Τα αρχαία οικοδομήματα ήταν παντοτε διακοσμημένα με σύμβολα και παραστάσεις εμπνευσμένα από τη Φύση, το Φώς, τη Μουσική, τη Δημιουργία.Τετοια συμβολα ήταν ο μαίανδρος, ο ρόδακας, η σπείρα και άλλα.

ΣΠΕΙΡΑ:

(Η Σπείρα του Αρχιμήδη είναι η σπειροειδής καμπύλη της οποίας χαρακτηριστικό είναι ότι η απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών περιελίξεων παραμένει σταθερή. Ονομάζεται και επίπεδη έλικα. Τα σημεία της καμπύλης παράγονται από ένα σημείο το οποίο κινείται με σταθερή ταχύτητα πάνω σε μια ευθεία η οποία περιστρέφεται με σταθερή γωνιακή ταχύτητα. Ο μαθηματικός τύπος, σε πολικές συντεταγμένες, που δίνει την καμπύλη αυτή είναι: r = α + β θ {\displaystyle \,r=\alpha +\beta \theta }

, όπου α και β είναι πραγματικοί αριθμοί. Αλλαγή στο α περιστρέφει την σπείρα, ενώ το β καθορίζει την απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών περιελίξεων. Ο Αρχιμήδης μελέτησε με μεγάλη λεπτομέρεια τις ιδιότητες της επίπεδης έλικας στο έργο του «Περί Ελίκων». Με την έλικα αυτή κατάφερε να τετραγωνίσει τον κύκλο, παρακάμπτοντας δηλαδή την "αυστηρή κατασκευή" με μόνο διαβήτη, κανόνα. Αν και το περιέγραψε πρώτος, φαίνεται ότι το σχήμα αυτό ήταν γνωστό από τα προϊστορικά χρόνια καθώς εντοπίστηκε στην τοιχογραφία με τις πολύχρωμες σπείρες που βρέθηκε στο κτίριο Ξεστή 3, στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης)

ΡΟΔΑΚΑΣ:

Ο αρχαιο-ελληνικός ρόδακας ήταν αρχικά στολίδι στα διαδήματα των βασιλισσών των Μυκηναίων. Στην κλασσική περίοδο, οι ρόδακες κοσμούσαν τις οροφές των ιερών της Αφροδίτης, των Ασκληπιείων, τις τοιχογραφίες σπιτιών αρχόντων και ήταν διάδημα της Άρτεμης και της Αφροδίτης. Ρόδακας ήταν και η βάση του «Ήλιου της Βεργίνας» των Μακεδόνων Βασιλέων. Ο αρχαίος-ελληνικός ρόδακας είχε σχήμα μικρού ρόδου (τριαντάφυλλου), με ανοιγμένα και στρογγυλά στις άκρες τα φύλλα του, περιβάλλονταν από κύκλο και ήταν χαραγμένος πάνω σε πέτρα ή μάρμαρο ή από χρυσό. Τα φύλλα του στην αρχή ήταν τέσσερα και στη συνέχεια επτά, δώδεκα και δέκα έξι στην Μακεδονική περίοδο. Ο αριθμός των φύλλων του είχε διαχρονικό συμβολικό χαρακτήρα. Συμβόλιζαν τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (αέρας, γη, φωτιά, νερό), τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου ή τους δώδεκα θεούς των αρχαίων Ελλήνων και την παγκόσμια κυριαρχία και ακτινοβολία των Βασιλέων της Μακεδονίας. Ήταν σημεία ομορφιάς, αγνότητας, ευγονίας, λατρείας και ισχύος.

ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ:

(Με το όρο μαίανδρος ή ελληνική κλείδα εννοείται στην αρχιτεκτονική και την αρχαιολογία η ταινιωτή διακόσμηση -σύνθεση ευθειών- που ενώνονται μεταξύ τους σε ορθές γωνίες ή τέμνονται διαγώνια. Το μοτίβο χρησιμοποιείτο συχνά κατά την αρχαιότητα για τη διακόσμηση της ζωφόρου. Παραλλαγή του είναι ο μαίανδρος που χρησιμοποιεί σπειροειδή επαναλαμβανόμενα μοτίβα και η βιτρούβια έλιξ (γλωσσίδα), ένα επαναλαμβανόμενο καμπυλόγραμμο κυματοειδές μοτίβο)

Μπορεί κανείς να βρει λογικές συσχετίσεις στην απόκρυφη γεωμετρία και την αριθμητική, με ρίζες στην πυθαγόρεια γεωμετρία, τον νεοπλατωνισμό, τον καβαλισμό,,τον ερμητισμό, την θεοσοφία κ.ά. Παρόλο που στις διάφορες απόκρυφες γεωμετρίες δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη ερμηνεία για τα σύμβολα,, υπάρχουν όμως κοινά νήματα και είναι δυνατόν να εξαχθούν ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Οι απόκρυφη γεωμετρία και μαθηματικά, επιχειρούν να ταξινομήσουν την σημασία των αριθμών, την σχέση τους με τα αντίστοιχα κανονικά σχήματα και να εξετάσουν έτσι τους Κοσμικούς νόμους που διέπουν το σύμπαν. Πολλά καλλιτεχνήματα και οικοδομήματα ακολουθούν στην σύνθεσή τους αρχές από τις απόκρυφες (Πυθαγόρειες) επιστήμες.Η Κρόνια αισθητική είναι εκείνη που προσπαθεί να συντηρήσει το ανθρώπινο γένος στο κατώτατο σημείο του σιδηρούν γένους όπου είμαστε τώρα και να μην επιτρέψει την ανέλιξη, την ένωσή του δηλαδη με το ΘΕΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ.

2500 χρόνια μετά όμως ο άνθρωπος όντας εγκλωβισμένος μέσα στις σύγχρονες αστικές μεγαλουπόλεις-κλουβιά όπου το μέτρο και η αρμονία έχουν χαθεί πατάει πάνω στα ερείπια αυτού του ‘κάποτε΄ λαμπρού πολιτισμού. Πλέον, διάφορες τεκτονικές/παγανιστικές/σατανιστικές ομάδες ,δρώντας ελεύθερα, πραγματοποιούν αποκρυφιστικές τελετές, χαράσουν σύμβολα και είδωλα των θεών τους παραχαράσσοντας κάθε σταγόνα αρμονίας και δημιουργικότητας στον σύγχρονο δυτικό άνθρωπο.

ΚΥΒΟΣ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ:

Ο μαύρος κύβος είναι τώρα γνωστός και σαν σύμβολο που αναφέρεται στον Κρόνο. Ο Μαύρος κύβος υπάρχει παντού σε όλες σχεδόν τις μάρκες που αγοράζουμε, σαν λογότυπο των εταιρειών και είναι το σύμβολο των 2 μεγάλων θρησκειών.Σχετίχεται σύμφωνα με πολλούς με το ανεξήγητα εξαγωνικό σχήμα του βορείου πόλου του κρόνου.

Πολλές φορές οι οπαδοί της Κρόνιας θρησκείας χτίζουν μνημεία, σχηματίζουν επικίνδυνα αποκρυφιστικά σύμβολα , τριγωνίζουν περιοχές, κάνουν θυσίες θυμίζοντάς μας ότι είναι εδώ για να μας ελέγχουν.

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΟΜΟΙΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΣΕΘ ΣΕ ΛΟΝΔΙΝΟ ΚΑΙ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.

Τέτοια ισχυρά σύμβολα που μας επηρεάζουν ακόμα και όταν ειναι στο οπτικό μας πεδίο χωρίς να το γνωρίζουμε, δρώντας στο υποσυνείδητο, είναι ο ΚΥΒΟΣ του ΚΡΟΝΟΥ, ο ΟΥΡΟΒΟΡΟΣ ΟΦΗΣ, οι ΟΒΕΛΙΣΚΟΙ,ΤΟ ΕΞΑΓΩΝΟ Ή ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΔΑΥΙΔ, Η ΠΕΝΤΑΛΦΑ κ.α τα οποία τα συναντάμε πλέον πολύ συχνά γύρω μας ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Κατά την διάρκεια των ερευνών μας ανακαλύψαμε ότι πολλά από τα σύμβολα και γκράφιτι που φωτογραφίζαμε πέριξ της Αθήνας ακολουθούσαν ένα συγκεκριμένο μοτίβο και έτσι προσπαθήσαμε να τα ταξινομήσουμε.Ποιοι τα δημιούργησαν και γιατί?

ΟΥΡΟΒΟΡΟΣ ΟΦΗΣ:

Eλάχιστα σύμβολα είναι τόσο αινιγματικά οσο ο ουροβόρος όφης, ενα σύμβολο κυρίως διαδεδομένο στον γνωστικισμό, τον αποκρυφισμό και τον τεκτονισμό .

Οι ρίζες του συμβόλου αυτού πάνε πίσω στην αρχαία Αίγυπτο όπου για πρώτη φορά βρέθηκε στην Πυραμίδα του Unas ως ένα φίδι που περιπλέκεται με ένα άλλο. Αργότερα το σύμβολο αυτο άρχισε να υιοθετείται και στον ελλαδικό χώρο. Η πρώτη που απαθανάτισε το σύμβολο αυτό στην aρχαία Ελλάδα ήταν η πριγκήπισα Μελίνα, η οποία το μετέτρεψε σε οικόσημο της οικογενείας της. Ιστορικά φαίνεται να λατρεύεται ως σύμβολο κατά τους πρώτους μετά Χριστόν χρόνους στη Φρυγία από τους Ναασενιανούς (οπαδοί γνωστικής αίρεσης όπως και οι Οφείτες) που θεωρούσαν τον όφη ως σύμβολο της υπέρτατης δύναμης της φρόνησης και της μυστηριακής γνώσης.

Αργότερα για τους Αλχημιστές ο ουροβόρος όφις όπως και το "φιλοσοφικό ωόν" υποδηλώνει το ενιαίο της ύλης, την απόλυτη ενότητα, την έννοια της ψυχής του κόσμου, δηλαδή το "πάν που περιβάλλει παν ότι παρέχει γένεση". Εξ αυτού παρέχεται και η μυστικιστική ρήση:

"εν το παν και δι΄ αυτού το παν και εις αυτό το παν". Ο ουροβόρος αντιπροσωπεύει την κυκλικότητα - το τέλος είναι και η αρχή. Αντιπροσωπεύει την ιδέα της αρχέγονης ενότητας ή κατά την αλχημική άποψη, αποτελεί το μυστικό της αρχέγονης ύλης.

Ο Καρλ Γιουνγκ αναφέρεται στο συλλογικό ασυνείδητο και την δύναμη των αρχετυπικών συμβόλων, όπως είναι ο ουροβόρος οφης-δράκος, στην επίδραση που μπορεί να έχει στην συμπεριφορά μας, καθώς διεγείρει την επίφυση του εγκεφάλου. Δηλαδή όταν ενα γεωμετρικό σχήμα βρίσκεται μέσα στο οπτικό μας πεδίο ακόμα και όταν αυτο δεν γίνεται αντιληπτό από το συνειδητό μας μέρος μένει ως εικόνα και αποτυπώνεται στο υποσυνείδητό μας επιδρώντας ανάλογα.

ΠΕΝΤΑΛΦΑ:

Η πεντάλφα πρωτοεμφανίστηκε στη Μεσοποταμία και στους Σουμέριους. Επίσης την χρησιμοποιούσαν συμβολικά στην Αρχαία Ελλάδα και στη Βαβυλωνία. Στους Βαβυλώνιους κάθε άκρη της ήταν και μία από τις κατευθύνσεις «πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά, μπροστά». Αυτές τις κατευθύνσεις συνέδεαν με τους πέντε πλανήτες: Δία, Κρόνο, Αφροδίτη, Άρη, Ερμή. Στην Ελλάδα οι πρώτοι που ασχολήθηκαν ενδελεχώς με αυτό το σύμβολο ήταν ο Πυθαγόρας και οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι οι οποίοι το ονόμαζαν πεντάγραμμο. Ακολουθώντας δε τον συμβολισμό του, το ονόμαζαν Υγίεια. Στο σύμβολο αυτό έβλεπαν, λόγω των γεωμετρικών του ιδιοτήτων, μια μαθηματική τελειότητα όπως την εκδήλωση της 'Χρυσής Τομής' και το ότι το πεντάγωνο αποτελεί μία των πλευρών του τέλειου Δωδεκάεδρου που αποτελούσε γι' αυτούς το σύμβολο του Αιθέρα. Για πολύ καιρό η πεντάλφα είχε συνδεθεί με τον πλανήτη Αφροδίτη και με τη λατρεία της θεάς Αφροδίτης. Επίσης συνδέεται και με τη λατρεία του Ρωμαίου Εωσφόρου (Lucifer) ο οποίος φέρνει το φως και τη γνώση. Ως σύμβολο θεωρείται από πολλούς που ασχολούνται με παγανιστικές θρησκείες ότι έχει μαγικές ιδιότητες.

Οι Χριστιανοί επίσης το είχαν χρησιμοποιήσει για να συμβολίσουν τις πέντε πληγές του Χριστού, ενώ επίσης το σύμβολο αυτό συνδέεται και με τον Ελευθεροτεκτονισμό.

Στον Θεϊστικό αλλά και Αθεϊστικό Σατανισμό, η πεντάλφα χρησιμοποιείται ανάποδα και είναι το πιο βασικό σύμβολο. Συγκεκριμένα, συμβολίζει το κεφάλι μιας τραγόμορφης αναπαράστασης του Σατανά ονόματι Baphomet. Δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά απ' τον γνωστό μάγο του 19ου αιώνα, Eliphas Levi και αργότερα απ' τον ιδρυτή της Εκκλησίας του Σατανά (Church of Satan) στη Καλιφόρνια, Anton Szandor LaVey, το 1966. Και στα δύο είδη Σατανισμού, η πεντάλφα είναι απαραίτητη σε όλα τα αποκρυφιστικά ξόρκια και τις επικλήσεις πνευμάτων. Στον Διαβολικό Σατανισμό, αποτελεί λίγο μικρότερη σημασία και χρησιμοποιείται κυρίως στα ξόρκια και τις επικλήσεις, παρ'όλα αυτά ο συμβολισμός της είναι διαφορετικός απ' ό,τι στα άλλα δύο είδη: Συμβολίζει τον άνθρωπο ανάποδα, κάτι που στη πραγματικότητα τη κάνει σύμβολο του Μισανθρωπισμού που εμπεριέχεται μέσα στο συγκεκριμένο είδος Σατανισμού.

ΠΥΡΑΜΙΔΑ:

Υπάρχουν ποικίλες ερμηνείες γιατί το σύμβολο της πυραμίδας είναι, ίσως το πιο σημαντικό για τους Πεφωτισμένους. Η κορυφή της πυραμίδας συμβολίζει την ανώτερη τάξη, την ελίτ, που δεν είναι άλλοι από τα μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης. Τι μεσαίο τμήμα της πυραμίδας συμβολίζει τα διάφορα κοινωνικά στρώματα της κοινωνίας, τη κοινή μάζα που έχει μαι κάποια επαφή με την ανώτερη τάξη και λογοδοτεί σ΄αυτή. Ενώ το τελευταίο τμήμα της πυραμίδας συμβολίζει την κατώτερη τάξη που σύμφωνα με τις ερμηνείες τους "παρασιτεί" εις βάρος των δυο αυτών τάξεων. Το συγκεκριμένο σύμβολο είναι τόσο διαδεδομένο που μπορεί να εντοπιστεί στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ και στο μουσείο George Washington.

MATI TOY ΩΡΟΥ:

Είναι το πιο γνωστό από τα σύμβολα των Πεφωτισμένων. Ο παντεπόπτης οφθαλμός,όπως όλοι έχουμε ακουστά συναντάται στην Αίγυπτο και είναι γνωστό ως το μάτι του θεού Ρά. Επίσης οι ινδουιστές το έχουν συνδέσει με το ''τρίτο μάτι'', την ενόραση, αφού βλέπει προς όλες τις μεριές και κατ΄επέκταση και μέσα μας.

Χαρακτηρίζεται ως το Μάτι του θεού το οποίο, τοποθετημένο μέσα σε μια πυραμίδα, παρατηρεί τα πάντα. Παράλληλα, οι Πεφωτισμένοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για το μάτι του διαβόλου που παρακολουθεί τους ακολούθους του, αλλά και την εξέλιξη της νέας τάξης των πραγμάτων.

666:

Το σύμβολο του "διαβόλου" δείχνει ουσιαστικά τη δύναμη αυτού που θα αναλάβει την εξουσία μετά τον ερχομό της νέας τάξης πραγμάτων. Για τους illuminati, μετά την καταστροφή η τάξη τα αποκατασταθεί και ο αριθμός 666 είναι αυτός που δείχνει την ισχύ που θα έχει ο ηγέτης του "νέου" κόσμου. Είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα σύμβολα παγκοσμίως. Οι Πεφωτισμένων συνηθίζουν να διπλώνουν το αντίχειρα και τον δείκτη του και να δημιουργούν με το χέρι τους το συγκεκριμένο σύμβολο, ωστόσο είναι λίγοι εκείνοι που αντιλαμβάνονται τη σημασία της συγκεκριμένης χειρονομίας. Η προέλευση του αριθμού αυτού βρίσκεται στην αποκάλυψη του Ιωάννη, όπου αναφέρει τον αριθμό που φέρει το θηρίο της αποκάλυψης στην αρχαία ελληνική μέτρηση σε ΧΞΣ=666.

Quetzalcóatl:

Ο Quetzalcoatl απεικονιζόταν και λατρευόταν σαν ένα τεράστιο φτερωτό ερπετό που συνεχώς κυνηγά να φάει την ουρά του έχοντας ταύτιση έτσι με τον ουροβόρο όφη των μύθων. Θεωρούταν από τους Μάγια κυρίως, αλλά και σε πολλούς άλλους λαούς ως ο δημιουργός του γαλαξία μας!

Λατρευόταν επίσης ως ο Θεός του πρωινού άστρου της αυγής, κάτι αντίστοιχο ας πούμε με τον δικό μας Εωσφόρο. Αυτόν δηλαδή που φέρνει το πρώτο φως της ημέρας. Ανακάλυψε το μύθο όπως υποστηρίζει ο ίδιος στην βιογραφία του σε ένα ταξίδι του στο Μεξικό και από τότε βασίζει όλα του τα έργα σε αυτό το πλάσμα. Υπάρχουν πολλοί μύθοι που σχετίζουν την συγκεκριμένη θεότητα με την αρχή του κόσμου. Η λατρεία και η μυθολογία γύρω από το Quetzalcoatl συντέλεσε στο κίνημα της νέας εποχής (NEW AGE MOVEMENT) και ειδικά ύστερα από την έκδοση του βιβλίου του Tony Shearer (1971, Lord of the dawn: Quetzalcoatl and the Tree of Life).

ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ:

Οι υποσυνείδητες πτυχές του κάθε τι που μας συμβαίνει μπορεί να φαίνεται πως παίζουν πολύ μικρό ρόλο στην καθημερινή μας ζωή. Αλλά αυτές είναι οι σχεδόν αόρατες ρίζες των συνειδητών μας σκέψεων -Carl Jung. Τα υποσυνείδητα μηνύματα είναι μηνύματα (φράσεις και εικόνες) τα οποία λειτουργούν κάτω από το επίπεδο της συνειδητής επίγνωσης και παραδίδονται με τρόπο ώστε να γίνονται αντιληπτά απ’ τον υποσυνείδητο νου. Μπορεί να είναι ακουστικά μηνύματα και φυσικά, οπτικά.